Μπάιρον, το τελευταίο ταξίδι

Πρόλογος: Σώτη Τριανταφύλλου


«Ο λόρδος Μπάιρον δεν πέτυχε τίποτα στο Μεσολόγγι πέρα από την καταστροφή του, ωστόσο, με αυτή και μόνο την πράξη ηρωισμού, συνέβαλε στην απελευθέρωση της Ελλάδας.»

Η αριστοτεχνική μελέτη του Χάρολντ Νίκολσον, Μπάιρον, το τελευταίο ταξίδι, απορρίπτει τη ρομαντική μυθολογία, σύμφωνα με την οποία ο Μπάιρον ταξίδεψε στην Ελλάδα εμπνεόμενος αποκλειστικά από φιλελληνικό ενθουσιασμό, και επιλέγει την παρουσίαση του σύνθετου και συναρπαστικού χαρακτήρα ενός ανθρώπου σε ψυχική αναταραχή.
Ο αυτοεξόριστος Μπάιρον ασφυκτιούσε στην Ιταλία. Λαχταρούσε η φήμη του να αποκατασταθεί στην αγγλική κοινή γνώμη, και ο ίδιος να αγωνιστεί για έναν υψηλό σκοπό. Ο Αγώνας των Ελλήνων για Ανεξαρτησία φάνταζε στα μάτια του σαν μία προσωπική ευκαιρία, μια δυνατότητα να δραπετεύσει από το παρόν και να επιστρέψει, κατά κάποιον τρόπο, στο ευτυχέστερο παρελθόν του.
Σε τελευταία ανάλυση το παράτολμο αυτό ταξίδι δεν υπήρξε παρά μια διαδοχή ταπεινωτικών αποτυχιών. Του έτυχε όποια συμφορά μπορεί κανείς να φανταστεί. Μετωπική πολιτική αντιπαράθεση, απειθαρχία των επαρχιωτών Ελλήνων, οικονομική στενότητα και έλλειψη υποστήριξης από το Λονδίνο. Παρ' όλα αυτά το φυσικό σθένος και η ακεραιότητα ποτέ δεν τον εγκατέλειψαν και δεν απαρνήθηκε το σκοπό, ακόμα και όταν όλες οι ελπίδες είχαν διαψευσθεί.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου