Ιστορίες ερώτων

Το έργο του Μωπασάν εντάσσεται στα πλαίσια του ρεαλισµού, του κύριου λογοτεχνικού ρεύματος της εποχής του. Όπως στον Μπαλζάκ, στον Φλωµπέρ, στους Γκονκούρ και σε άλλους γάλλους ρεαλιστές συγγραφείς, έτσι και στον Μωπασάν η καθημερινή ζωή αποτελεί το επίκεντρο της θεματολογίας του, µόνο που στην προκειμένη περίπτωση η θεώρηση της πραγματικότητας είναι κατά βάση απαισιόδοξη, έστω και αν πολλές φορές ο συγγραφέας µε χαρούμενη διάθεση σατιρίζει ανθρώπους και καταστάσεις ή καταπιάνεται µε σοβαρά κοινωνικά προβλήματα. Στο στόχαστρό του βρίσκεται πάντα η ανθρώπινη βλακεία από όπου και αν προέρχεται (γραφειοκράτες, κληρικούς, αστούς, αγρότες), η σκληρότητα και απανθρωπιά, η ματαιοδοξία και ο εγωισμός. Για τον Μωπασάν ο άνθρωπος είναι «ένα ζώο κατά τι ανώτερο από τα άλλα». Στα έργα της ωριμότητάς του ωστόσο παρατηρείται µια στροφή προς τη συμπάθεια και την κατανόηση των απλών ανθρώπων που υποφέρουν, θύματα οι ίδιοι μιας σκληρής πραγματικότητας που τους συντρίβει. Η επιδείνωση της υγείας του τον απομακρύνει σταδιακά από την απεχθή πραγματικότητα και τον οδηγεί στον κόσµο της φαντασίας, της εφιαλτικής φαντασίας. Τα τελευταία έργα του, µε αποκορύφωμα τον «Οξαποδό» (Le Horla), είναι το αποτέλεσμα ενός βιωµένου εφιάλτη.