Accabadora

"Acabar" στα ισπανικά σημαίνει τελειώνω. Και στη διάλεκτο της Σαρδηνίας "accabadora" είναι "αυτή που τελειώνει". Στα μάτια της κοινότητας, η χειρονομία της δεν είναι φονική, είναι μια κίνηση αγάπης και ελέους, κίνηση ανθρώπου που βοηθά τη μοίρα να ολοκληρωθεί. Γιατί η "accabadora" είναι η τελευταία μητέρα.
Η Μαρία και η θεια-Μπονάρια ζουν σαν μάνα και κόρη, αλλά η κατανόηση που υπάρχει μεταξύ τους έχει ιδιαίτερη αξία γιατί είναι κάτι που έχει επιλεγεί. Η ηλικιωμένη μοδίστρα είδε τη Μαρία να κλέβει από ένα μαγαζί και, καθώς η μικρή δεν είχε κανένα να την φροντίζει, σκέφτηκε να την πάρει κοντά της, επειδή "οι ενοχές, όπως και οι άνθρωποι, αρχίζουν να υπάρχουν μόνον όταν κάποιος τις αντιληφθεί". Και τώρα έχει πολλά να διδάξει σ αυτήν την ξεροκέφαλη και μόνη πιτσιρίκα: πώς να φτιάχνει κουμπότρυπες, πώς να προετοιμαστεί για τους πολέμους που την περιμένουν, αλλά κυρίως πώς να μάθει την ταπεινότητα της αποδοχής είτε της ζωής, είτε του θανάτου.

"Ένα πρωτότυπο έργο, ένα σημαντικό επίτευγμα".
O Paul Bailey, Independent

"Η αναπαράσταση της αγροτικής ζωής στη Σαρδηνία αποδίδεται με αυθεντικό τρόπο και η ατμόσφαιρα του γήινου σκότους είναι πέρα για πέρα τεκμηριωμένη".
Sunday Times

"Η Michela Murgia, καταφεύγοντας στη δύναμη της λογοτεχνίας, μεταφέρει τις σύγχρονες συζητήσεις περί βιολογικών καταβολών και ευθανασίας σε ένα μυθικό σύμπαν, δίνοντάς μας την ευκαιρία να ξανασκεφτούμε αυτά τα θέματα, χωρίς ουρλιαχτά, με την κατάλληλη δύναμη και λεπτότητα".
Valeria Parrella

"Ένα δυνατό και μερικές φορές πραγματικά μαγευτικό έργο".
Billy OCallaghan, Irish Examiner