Μια παγίδα για τον Άρη

Ο ρόλος του Κώστα Καραγιώργη στο Πανθεσσαλικό Συνέδριο των ανταρτών

Η πρώτη ανοιχτή στάση του κομματικού μηχανισμού απέναντι στον Άρη Βελουχιώτη εκδηλώθηκε στη Βλαχοκαστανιά Καλαμπάκας στις αρχές του Ιούλη 1943, όταν πραγματοποιήθηκε το Πανθεσσαλικό Συνέδριο των ανταρτών. Είχαν ήδη αρχίσει προκαταρκτικές συζητήσεις για τη δημιουργία κοινού βαλκανικού στρατηγείου και όλα έδειχναν ότι ο Βελουχιώτης θα ορίζονταν αρχηγός του. Την προοπτική αυτή την έβλεπε με πανικό η ηγεσία του ΚΚΕ, αφού από μια τόσο σημαντική θέση ο Άρης θα μπορούσε να επηρεάσει αποτελεσματικά τις εξελίξεις στα εσωτερικά του κόμματος.
Έπρεπε, λοιπόν, να βρεθεί ένας τρόπος, να στηθεί στην ανάγκη μια παγίδα, που θα μείωνε τον Άρη στα μάτια των ξένων συνομιλητών του και θα του αφαιρούσε την αίγλη του μέσα στο ελληνικό αντάρτικο. Αυτή την «παγίδα» και τον άχαρο ρόλο που ανέλαβε να παίξει στην περίπτωση αυτή ο Κωστής Καραγιώργης, αφηγείται τώρα ο Ρίζος Μπόκοτας, που έτυχε να είναι οργανωτικός υπεύθυνος του συνεδρίου κι ένας από τους «μυημένους».