Οι καλλικάντζαροι

Έχουν περάσει περισσότερα από εκατό δέκα χρόνια από τότε που ο όρος λαογραφία και οι παράγωγες έννοιές του πρωτοχρησιμοποιήθηκαν για να σημάνουν την εντρύφηση στις παραδόσεις, στα ήθη και στα έθιμα των ανθρώπων και γενικότερα στην άγραφη φιλολογία που βοηθεί στην ακριβέστερη και λεπτομερέστερη αντίληψη της φυσιογνωμίας των λαών.
Την έμπνευση και την πρωτοβουλία αυτής της αποφάσεως είχε ο σπουδαίος Νικόλαος Γ. Πολίτης, ο οποίος με θάρρος γνώμης και καθαρότητα πνεύματος επέλεξε τον όρο λαογραφία, τον απήλλαξε από διάφορους συσχετισμούς, που μέχρι τότε υφίσταντο, με την κεφαλική φορολογία ή με την ταξική διάκριση και μεταχείριση των πολιτών των αρχαίων χρόνων και τον καθιέρωσε ως μάχιμη έννοια, αντίστοιχη των διαφόρων ευρωπαϊκών τοποθετήσεων πάνω στο λαογραφικό ζήτημα, στο σύνολο δηλ. των θεμάτων που αφορούν στην πολιτιστική συμπεριφορά των λαών.

Από τα εισαγωγικά