Φυσική ΙΙ - Ηλεκτρομαγνητισμός

O Ηλεκτρομαγνητισμός αποτελεί έναν από τους βασικότερους τομείς της
φυσικής, καθώς οι ηλεκτρομαγνητικές αλληλεπιδράσεις αποτελούν το μεγαλύτερο
μέρος των δυνάμεων που αντιλαμβανόμαστε και κατέχουν πολύ σημαντική θέση
στην καθημερινή ζωή του σύγχρονου ανθρώπου (απ την παραγωγή, μεταφορά
και διανομή της ηλεκτρικής ενέργειας, τα δίκτυα σταθερών και κινητών
τηλεπικοινωνιών, τη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών μέχρι και τις δυνάμεις που
συγκρατούν την ύλη και την τριβή).
Ο ηλεκτρομαγνητισμός λαμβάνει κυρίαρχη θέση στο να κατανοήσουμε πως
λειτουργεί η φύση.
Παρόλο που τα φαινόμενα του στατικού ηλεκτρισμού και μαγνητισμού είχαν
παρατηρηθεί από την αρχαιότητα (Θαλής ο Μιλήσιος), μόνο τον 18ο αιώνα
άρχισε η συστηματική τους πειραματική μελέτη και έρευνα (Coulomb, Gauss,
Laplace, Poisson κα.) η οποία προχώρησε με εντατικό ρυθμό καθόλη τη
διάρκεια του 19ου αιώνα (Ampere, Biot, Savart, Faraday, Hertz, Maxwell).
H έννοια του πεδίου αποδείχθηκε εξαιρετικά γόνιμη και οδήγησε στη διατύπωση
των εξισώσεων Maxwell, που περιγράφουν τη δομή του ηλεκτρομαγνητικού
πεδίου και διέπουν τα ηλεκτρικά, μαγνητικά καθώς και τα οπτικά φαινόμενα.
Έτσι κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα οι μαθηματικές εξισώσεις του
Maxwell απέδειξαν την αλληλεξάρτηση των ηλεκτρικών- μαγνητικών φαινομένων,
αλλά και την ηλεκτρομαγνητική φύση του φωτός. Ο ηλεκτρομαγνητισμός είχε
πλέον φθάσει σε επίπεδο πληρότητας και συνέπειας ανάλογο με το επίπεδο της
μηχανικής και η επιστήμη ήταν έτοιμη να δώσει τη σκυτάλη στους σύγχρονους
φυσικούς του 20ου αιώνα.
Και εγένετο φως...
μέχρις ότου πειστεί η επιστημονική σκέψη από τον James Clerk Maxwell το 1864
ότι ο Ηλεκτρισμός και ο Μαγνητισμός είναι σάρκα μία...
Είναι Ηλεκτρομαγνητισμός...
και η επιστημονική-τεχνολογική έκρηξη επήλθε.
Αθήνα, Οκτώβριος 2018
Παναγιώτης Φ. Μοίρας