Ώσπου έγινε μπλε

***



…γυναίκες που σας σμίλεψαν γυναίκες

υποταγμένες όπως η κοίτη στο ποτάμι

φτεροκοπάτε γύρω από τη ματαίωση

όπως οι μύγες γύρω από τη λάμπα



με δεκαέξι ημιτελή ποιήματα στο συρτάρι

με δεκαέξι ημιτελείς συλλογές στη μήτρα του κόσμου

με δεκαέξι ημιτελή φωνήεντα στον λάρυγγα

με δεκαέξι ημιτελή σύννεφα στον ουρανό σας



κορμιά δίχως ανάγκες

θαλασσινές σπηλιές που μπαινοβγαίνει ανέγγιχτος ο χρόνος

γυναίκες δίχως τόπο


Η νέα ποιητική συλλογή της Μαργαρίτας Μηλιώνη απαρτίζεται από τρεις ενότητες: α) «Γυναίκες δίχως τόπο», β) «Κορίτσια της Αμοργού» και γ) «Το πλοίο φεύγει». Με επίκεντρο τη γυναικεία παρουσία και περιβάλλοντα χώρο τη θάλασσα και το νησί της Αμοργού, η Μαργαρίτα Μηλιώνη, με έντονη θεατρικότητα και σκηνική οικονομία, αναπτύσσει μια σειρά ποιημάτων με τη μορφή γυναικείων μονολόγων. Η γυναίκα αντιμέτωπη με την έμφυλη θέση της αλλά και τη φθορά, ακόμα περισσότερο, με τη θνητότητα.
Στη δεύτερη ενότητα τα κορίτσια της Αμοργού μοιάζουν να ενσαρκώνουν την ίδια την ποίηση. Λόγος άλλοτε τρυφερός και άλλοτε σκληρός, αμείλικτος και πάντα ποιητικός, πηγαία εξομολογητικός και οπωσδήποτε, βαθιά υπαρξιακός.