Με τον Σταυρό του Αγίου Ανδρέα

Στο ανά χείρας πόνημα λοιπόν εξετάζεται η περίπτωση των δύο κορυφαίων πρωταγωνιστών της ελληνικής ανεξαρτησίας, Ιωάννη Καποδίστρια και Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Και οι δυό τους επιδίωξαν να βάλουνε την Πατρίδα μας υπό τη σκέπη του Σταυρού του Αγίου Ανδρέα, εμβλήματος του Ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού καί, ως γνωστόν, ο πρώτος δολοφονήθηκε, ενώ ο δεύτερος παραλίγο να χάσει το κεφάλι του στη λαιμητόμο, εάν δεν επενέβαινε δραστικά η ρωσική πρεσβεία στον τόπο μας. Παράλληλα, όμως, καταβλήθηκε προσπάθεια να αναδειχθεί η καθοριστικής σημασίας συμβολή του Καποδίστρια στην οργάνωση της ελληνικής επανάστασης (εφόσον αυτός ήτανε ο αρχηγός της μυστικής εταιρείας, απλό προκάλυμμα της οποίας υπήρξε η Φιλική) καθώς και το δράμα του Κολοκοτρώνη, πού, αφού δέχτηκε σε ώρες εγκατάλειψης να φορέσει στολή Βρεταννού αξιωματικού, βρήκε το σθένος στη συνέχεια και πάλι να προβάλει τη βαθύτερη, πραγματική ιδεολογία του και να προσπαθήσει συνακολούθως να επαναφέρει την Πατρίδα μας στην ορθή της ‘τροχιά’. Επιπλέον, Επιχειρήθηκε προσέγγιση του ‘αινίγματος’ του Φοίνικα, σύμβολου, όπως φαίνεται, της αφανούς εταιρείας που κρυβότανε πίσω από εκείνη των Φιλικών, εμβλήματος μετά της επανάστασης που ξεκίνησε στη Μολδοβλαχία ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, εθνόσημου των Ελλήνων έπειτα, κατά την εποχή του Καποδίστρια καί στη συνέχεια, σύμβολου των συσπειρωμένων γύρω από τον Κολοκοτρώνη ρωσόφιλων Ορθοδόξων Ελλήνων αλλά και του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στον Κ΄ αιώνα, στην Κατοχή, και τελικώς του στρατιωτικού καθεστώτος των ετών 1967-1974.