Ιστορίες από το Βυζάντιο ΙΙΙ περίοδος 900-1453 μ.Χ.

Στον τρίτο τόμο του τρίτομου έργου «Ιστορίες από το Βυζάντιο» ξετυλίγεται αργά και, αναπότρεπτα, με κρίσεις και αναλαμπές, εξάρσεις και βυθίσματα η τελευταία φάση της χιλιόχρονης ζωής μιας αυτοκρατορίας που αποτέλεσε κέντρο της οικουμένης κι ετοιμάζεται να δώσει σ' άλλους τη σκυτάλη του πολιτισμού. Αραβες, Σταυροφόροι, Τούρκοι της καταφέρνουν πλήγματα αγιάτρευτα και κόβουν απ' το σώμα της τα μέλη που της δίνουν τη ζωή.
Οι ακρίτες και οι Διγενής κρατούν για χρόνια λαμπερή τη δόξα της στης Ανατολής το σύνορο που συγκλονίζεται, παλεύοντας στα μαρμαρένια αλώνια με το Χάρο, που νικιέται αλλά δεν πεθαίνει ποτέ... Ο Αλέξιος κι οι άλλοι Κομνηνοί κάνουν το χρέος τους κρατώντας ισχυρό το γένος, μα οι Δυτικοί ομόθρησκοι μ' αμέτρητους φιλόδοξους ιππότες και το Σταυρό για δόλωμα της κόβουν το κεφάλι για εξήντα χρόνια. Κι ύστερα οι Παλαιολόγοι, μ' ένα κράτος που είναι η σκιά της κραταιάς αυτοκρατορίας, αγωνίζονται να παρατείνουν το μεγάλο δράμα, ώσπου «σήμανε ο Θεός κι εάλω η Πόλις». [...]

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου