Αφροδίτη

«...Η Αφροδίτη του Μάτεσι είναι μια γυναίκα χωρισμένη χωρίς διαζύγιο. Είναι μια μάνα με δύο παιδιά ­ το ένα παιδί με χαλασμένο πόδι, το άλλο με χαλασμένο μυαλό. Είναι μια γυναίκα που εργάζεται σε μια βιοτεχνία ανδρικών υποκαμίσων, αφού την παράτησε ο άντρας της χωρίς να της πει γιατί ­ μια ημέρα πήγε στη δουλειά και δεν ξαναγύρισε στο σπίτι τους ποτέ.
Τα δύο παιδιά της Αφροδίτης είναι ο Μάριος (το «παιδί»), ο μικρός, και ο Τίτος (ο «γιος»), ο πρωτότοκος. Τον μικρό με το σακατεμένο πόδι η Αφροδίτη δεν τον λογαριάζει τόσο σαν παιδί της όσο σαν ψυχικό. Τον άλλο, τον Τίτο, που της κάνει τη ζωή βάσανο, αφού τη δέρνει με το παραμικρό, που πάει στραβά στο σπίτι ή στη ζωή του, τον έχει άχτι και θα του κάνει μεγάλη ζημιά προς το τέλος της νουβέλας...»

ΝΤ. ΣΙΩΤΗΣ, «ΤΟ ΒΗΜΑ»

Θεατρικός συγγραφέας, μεταφραστής έργων των κορυφαίων δημιουργών του κλασικού και πρωτοποριακού θεάτρου, ο Παύλος Μάτεσις [..], ξεπετάγεται στις πρώτες γραμμές της σύγχρονης πεζογραφίας μας. Αυτό το σχετικά σύντομο κείμενο [...] είναι από τα συναρπαστικότερα "θρίλερ" που μου 'τυχε ποτέ να διαβάσω. Βέβαια, η εσωτερική ένταση, η οικονομία του λόγου, τα δραματικά κορυφώματα φέρνουν στο νου ανάλογες ατμόσφαιρες που ανευρίσκει κανείς στον Πίντερ (μονίμως), στον Αλμπη (Ιστορία ζωολογικού κήπου) στον Σαρτρ (Κεκλεισμένων των θυρών). Τι σημασία; Ο Μάτεσις έχει γόνιμα αφομοιώσει τα καλύτερα στοιχεία ενός λαμπρού θεάτρου και παράγει έναν εντελώς δικό τους - και ξεκάθαρα ελληνικό - πεζό λόγο. Η Αφροδίτη του είναι αναπαραγωγή "ζωής ζώσης", κείμενο ασπαίρον και στιγμές - στιγμές, αληθινά συγκλονιστικό.

Απόσπασμα από κριτική του ΚΩΣΤΑ ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, «ΤΑ ΝΕΑ» 1.4.1987