Ο επεκτατισμός στην τουρκική ποίηση

Το ποίημα είναι πνευματική δημιουργία στην οποία εκφράζονται πηγαία τα αισθήματα του ποιητή και η έμπνευσις αφήνεται ελεύθερη. Έτσι το ποίημα είναι ειλικρινής πνευματικός καρπός, όπου υπάρχει έμπνευσις και φαντασία, αλλ' όχι υποκρισία, γι' αυτό είναι αποκαλυπτικό των αισθημάτων και των προθέσεων του ποιητού. Τα ποιήματα της συλλογής είναι καρπός της πνευματικής ηγεσίας του τουρκικού λαού, και ο καρπός αυτός είναι ξυνός, πικρός και δηλητηριώδης. Είναι καιρός να ξυπνήσωμε και να δούμε την αλήθεια κατάματα. Είναι προτιμώτερο να γνωρίζουμε την αλήθεια, όσο και αν είναι σκληρή παρά να την αγνοούμε ή να εθελοτυφλούμε. Και η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα ποιήματα είναι άγρια, επιθετικά αποπνέουν μίσος, εξυμνούν την βία και τα κατώτερα ένστικτα και εξυπηρετούν τον Παντουρκισμό και τα επεκτατικά του σχέδια. Στη συλλογή περιλαμβάνονται και έργα διακεκριμένων καθηγητών, που κρύβουν τον επεκτατισμό τους πίσω από ωραίες εικόνες και κάτω από έναν πέπλο δήθεν νοσταλγίας. Νοσταλγίας για μια ξένη γη που βρέθηκε κάτω από τούρκικη κυριαρχία για κάποιο χρονικό διάστημα. Γη ελληνική της Θράκης, των Ελληνικών νησιών του Αιγαίου και της Κύπρου.