0
Your Καλαθι
Δοκίμιο για την ιδεολογία
Ενας διάλογος της κοινωνικής θεωρίας με την ψυχανάλυση
Περιγραφή
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
1. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ. ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Γνώση, Εξουσία και Δράση (Ν. Δεμερτζής)
Ιδεολογία: Μεθοδολογικές και Επιστημολογικές Παράμετροι (Ν. Δεμερτζής)
Ιδεολογία: Εννοιολογικές Κατηγοριοποιήσεις (Ν. Δεμερτζής)
Ιδεολογία και Κριτική (Ν. Δεμερτζής - Θ. Λίποβατς)
2. Η ΙΔΙΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ
Θρησκεία και Ιδεολογία (Ν. Δεμερτζής)
Περί Μύθου (Θ. Λίποβατς)
Νοοτροπία και Ιδεολογία (Ν. Δεμερτζής - Θ. Λίποβατς)
Λόγος και Ιδεολογία: Μια Σύντομη Αναφορά (Ν. Δεμερτζής)
Οι Τέσσερις Λόγοι (Θ. Λίποβατς)
3. ΟΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ ΚΑΙΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ (Ν. Δεμερτζής)
4. Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ
Περί Ταυτίσεως (Θ. Λίποβατς)
Πέραν της Ταυτίσεως: Το Ιδεολογικό (Ν. Δεμερτζής - Θ. Λίποβατς)
Το Πραγματικό στις Κοινωνικές Σχέσεις (Θ. Λίποβατς)
5. ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ, ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ, ΨΕΥΔΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΤΑΥΤΙΣΗ
Ιδεολογία και Κριτική Θεωρία (Ν. Δεμερτζής)
Ψευδής Συνείδηση και Συμβολική Ταύτιση (Ν. Δεμερτζής - Θ. Λίποβατς)
6. ΤΟ ΠΡΑΚΤΕΟΝ: ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΗΤΟΝ (Θ. Λίποβατς)
7. ΤΟ ΔΙΦΟΡΟΥΜΕΝΟ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΡΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΟΥ (Θ. Λίποβατς)
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ένας διάλογος δύο κοινωνικών επιστημόνων με διαφορετικό προσανατολισμό αλλά κοινά ενδιαφέροντα προκειμένου να εντοπιστεί το άπιαστο αντικείμενο που ονομάζεται "ιδεολογία". Οι συγγραφείς εντοπίζουν τα ίχνη που δείχνουν πως η "ιδεολογία" βρίσκεται στο κομβικό σημείο ανάμεσα στο Κοινωνικό και το Ψυχικό, στη Δομή και στην Ιστορία, στο Λόγο και το Φαντασιακό. Η γνώση αυτή δεν πρόκειται φυσικά να "καταργήσει" τις ιδεολογίες, που ασυνείδητα εκπληρούν τη λειτουργία της συγκάλυψης της Έλλειψης στο πολιτισμικό πεδίο. Θα τις κάνει όμως ίσως πιο τρωτές τώρα που επανέρχονται δριμύτερες και μάλιστα τη στιγμή που ορισμένοι τις διακηρύσσουν νεκρές. Η στάση του κριτικού Λόγου απέναντι στις ιδεολογίες δεν μπορεί να είναι άλλη από αυτήν της αποδόμησής τους, πράγμα που προϋποθέτει την ικανότητα συνεχούς αυτοκριτικής του ίδιου του κριτικού Λόγου, ο οποίος δεν μπορεί ποτέ να είναι καθαρός από κάθε ιδεολογία. Αυτό όμως δεν αποτελεί επιχείρημα υπέρ του κυνικού σκεπτικισμού, για τον οποίον κάθε Λόγος είναι και ιδεολογία, υποσκάπτοντας έτσι την έννοια της Δημοκρατίας.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
1. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ. ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Γνώση, Εξουσία και Δράση (Ν. Δεμερτζής)
Ιδεολογία: Μεθοδολογικές και Επιστημολογικές Παράμετροι (Ν. Δεμερτζής)
Ιδεολογία: Εννοιολογικές Κατηγοριοποιήσεις (Ν. Δεμερτζής)
Ιδεολογία και Κριτική (Ν. Δεμερτζής - Θ. Λίποβατς)
2. Η ΙΔΙΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ
Θρησκεία και Ιδεολογία (Ν. Δεμερτζής)
Περί Μύθου (Θ. Λίποβατς)
Νοοτροπία και Ιδεολογία (Ν. Δεμερτζής - Θ. Λίποβατς)
Λόγος και Ιδεολογία: Μια Σύντομη Αναφορά (Ν. Δεμερτζής)
Οι Τέσσερις Λόγοι (Θ. Λίποβατς)
3. ΟΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ ΚΑΙΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ (Ν. Δεμερτζής)
4. Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ
Περί Ταυτίσεως (Θ. Λίποβατς)
Πέραν της Ταυτίσεως: Το Ιδεολογικό (Ν. Δεμερτζής - Θ. Λίποβατς)
Το Πραγματικό στις Κοινωνικές Σχέσεις (Θ. Λίποβατς)
5. ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ, ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ, ΨΕΥΔΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΤΑΥΤΙΣΗ
Ιδεολογία και Κριτική Θεωρία (Ν. Δεμερτζής)
Ψευδής Συνείδηση και Συμβολική Ταύτιση (Ν. Δεμερτζής - Θ. Λίποβατς)
6. ΤΟ ΠΡΑΚΤΕΟΝ: ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΗΤΟΝ (Θ. Λίποβατς)
7. ΤΟ ΔΙΦΟΡΟΥΜΕΝΟ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΡΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΟΥ (Θ. Λίποβατς)
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ένας διάλογος δύο κοινωνικών επιστημόνων με διαφορετικό προσανατολισμό αλλά κοινά ενδιαφέροντα προκειμένου να εντοπιστεί το άπιαστο αντικείμενο που ονομάζεται "ιδεολογία". Οι συγγραφείς εντοπίζουν τα ίχνη που δείχνουν πως η "ιδεολογία" βρίσκεται στο κομβικό σημείο ανάμεσα στο Κοινωνικό και το Ψυχικό, στη Δομή και στην Ιστορία, στο Λόγο και το Φαντασιακό. Η γνώση αυτή δεν πρόκειται φυσικά να "καταργήσει" τις ιδεολογίες, που ασυνείδητα εκπληρούν τη λειτουργία της συγκάλυψης της Έλλειψης στο πολιτισμικό πεδίο. Θα τις κάνει όμως ίσως πιο τρωτές τώρα που επανέρχονται δριμύτερες και μάλιστα τη στιγμή που ορισμένοι τις διακηρύσσουν νεκρές. Η στάση του κριτικού Λόγου απέναντι στις ιδεολογίες δεν μπορεί να είναι άλλη από αυτήν της αποδόμησής τους, πράγμα που προϋποθέτει την ικανότητα συνεχούς αυτοκριτικής του ίδιου του κριτικού Λόγου, ο οποίος δεν μπορεί ποτέ να είναι καθαρός από κάθε ιδεολογία. Αυτό όμως δεν αποτελεί επιχείρημα υπέρ του κυνικού σκεπτικισμού, για τον οποίον κάθε Λόγος είναι και ιδεολογία, υποσκάπτοντας έτσι την έννοια της Δημοκρατίας.
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
