Τηλεπικοινωνίες των αρχαίων Ελλήνων

Στη σημερινή εποχή, που τα τηλεπικοινωνιακά συστήματα βρίσκονται σε μια άνευ προηγουμένου εξέλιξη, το να μιλούμε για τηλεπικοινωνίες στην αρχαία Ελλάδα ακούγεται πολύ περίεργα... αφού βέβαια δεν γνώριζαν τότε το τηλέφωνο. Ή μήπως το γνώριζαν; Μήπως είχαν αναπτύξει τις οπτικές τηλεπικοινωνίες και είχαν εφεύρει το πρωταρχικό σύστημα μορς; Χρησιμο- ποιούσαν μηχανισμούς και όργανα τηλεπικοινωνίας; Η απάντηση είναι καταφατική. Γνώριζαν και μάλιστα τρόπους και μεθόδους τηλεπικοινωνίας, μερικοί των οποίων είναι πρόγονοι σημερινών τηλεπικοινωνιακών συστημάτων. Ο αναγνώστης θα απορήσει με την εφευρετικότητα, την αμεσότητα και ικανότητα αυτών των συστημάτων. Από τα ταχυδρομικά περιστέρια και τους έφιππους αγγελιοφόρους, τις φρυκτωρίες του Αγαμέμνονα και τα συστήματα φρυκτωριών του Ελληνικού χώρου προχώρησαν στην εφεύρεση της ταχυγραφίας (στενογραφίας) και κωδικογραφίας, και στην εξέλιξη της πυρσείας (πρώτο σύστημα μορς) από το μνημονικό αλφάβητο του Αινεία προχώρησαν στον υδραυλικό τηλέγραφο, στο αναφορικό ρολόι του Κτησίβιου και τα μυστηριώδη "ωρολόγια τα ίδια κάμνοντα" του Λέοντα του Μαθηματικού στο Βυζάντιο. Επρόκειτο για εξέλιξη που ανακόπηκε βίαια και χρειάστηκαν 2.000 χρόνια για να επαναληφθεί. Οι τηλεπικοινωνίες των αρχαίων Ελλήνων αποτέλεσαν τις βάσεις της σημερινής εξέλιξης στον τομέα αυτό και προκαλούν το θαυμασμό μας.