USSAK

Ο κινηματογράφος του Κυριάκου Κατζουράκη στοχαστικός, ευλαβικά αφοσιωμένος στον λεηλατημένο άνθρωπο, αλλά και αιχμηρά, ανυποχώρητα πολιτικός, οξυδερκής, προσηλωμένος στο δικαίωμα, αλλά και στο ύψιστο χρέος, του ανθρώπου να αναζητά, να μάχεται, να επιμένει. Κι εδώ, οι πένητες και οι άστεγοι του Ussak, ενσωματώνοντας, ή και παρακάμπτοντας, με βιωματική τόλμη και αθωότητα διακοσίων περίπου χρόνων κοινωνικούς αγώνες και αλυσιδωτές-διαψεύσεις, έχοντας κατακτήσει τη μεταξύ τους συνεννόηση και αλληλεγγύη μέσω της επίγνωσης ότι ενώ δεν έχουν τίποτα να χάσουν, έχουν την αξιοπρέπεια, τον αυτοσεβασμό, την ουσία και το νόημα της ύπαρξής τους να κερδίσουν, θα συγκλίνουν και θα συναντηθούν σε μια θριαμβική και πένθιμη ανάβαση προς το βουνό. Ανάβαση που ισοδυναμεί με την επιστροφή στη φύση, στις ρίζες, στην πηγή, στην απαρχή της ζωής και του πολιτισμού, στο αναφαίρετο δικαίωμα του ανθρώπου-καλλιεργητή στη γη του, στον σπόρο και τη διάσωσή του. Και σπόρος εδώ δεν είναι μόνο η αφετηρία της διατροφικής αλυσίδας, ο βασικός κρίκος της ανθρώπινης ανάπτυξης, είναι και το μήνυμα για αντίσταση, το έναυσμα για την ελπίδα.
Μάρω Δούκα