Ναύπακτος

Η στρατηγική σημασία της Ναυπάκτου στην αρχαιότητα οφειλόταν στο λιμάνι της, το οποίο βρίσκεται σε καίριο σημείο του Κορινθιακού κόλπου. Η πόλη υπήρξε σύμμαχος των Αθηναίων κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου και συνέβαλε στη νίκη τους κατά των Σπαρτιατών κατά τον Αρχιδάμειο πόλεμο
(431-421 π.Χ.). Επίσης το 217 π.Χ. η Ναύπακτος γίνεται ξανά κέντρο πανελληνίου ενδιαφέροντος εξαιτίας του συνεδρίου μεταξύ της Αιτωλικής Συμπολιτείας από τη μια και του Φιλίππου Ε’ της Μακεδονίας, της Αχαϊκής Συμπολιτείας και της Μεσσήνης από την άλλη, προκειμένου να τερματίσουν τον Συμμαχικό Πόλεμο. Το πιο αξιοπερίεργο φαινόμενο της κλασικής Ναυπάκτου είναι η συγκατοίκηση δύο πληθυσμών στην ίδια πόλη, των Οζολών Λοκρών και των Μεσσηνίων της Ιθώμης τους οποίους επέβαλλαν
οι Αθηναίοι το 457 π.Χ. όταν αυτοί εξεδιώχθησαν από τα εδάφη τους από τους Σπαρτιάτες. Οι κάτοικοι αυτοί της Ναυπάκτου αφιέρωσαν στην Ολυμπία τη Νίκη του Παιωνίου για να γιορτάσουν τις νίκες τους κατά των Σπαρτιατών και των συμμάχων τους καθώς και ένα ανάλογο μνημείο στους Δελφούς, το οποίο όμως χάθηκε. Ο παρών τόμος δημοσιεύει τα Πρακτικά μιας ημερίδας που έλαβε χώρα στη Ναύπακτο στο Ίδρυμα Μπότσαρη το 2014 με θέμα τη Ναύπακτο κατά την αρχαιότητα.