Πλώρη στον εωσφόρο

Δοκίμιά του για τον Μακρυγιάννη, τον Εγγονόπουλο, τον Ελύτη, τον Εμπειρίκο, τον Καρούζο, τον Χατζιδάκι, τον Χειμωνά, τον Λόρκα, τον Μπόρχες και τον Καβάφη συγκεντρώνει στο βιβλίο του Πλώρη στον Εωσφόρο, που κυκλοφορεί από τη «Νεφέλη», ο Δημήτρης Καλοκύρης. Ο αναγνώστης θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός ως προς τον τρόπο με τον οποίο θα διαβάσει τα δοκίμια του Καλοκύρη, που εγκυμονούν πλήθος παγίδες αν εκληφθούν κυριολεκτικά. Ο συγγραφέας είναι πριν και πάνω απ' όλα ένας μανιώδης παίκτης. Πίσω από τις εκατοντάδες, περίπλοκες και εξαιρετικά λεπτομερείς φιλολογικές αναφορές του κρύβεται πάντα ένα πολύχρωμο και ζαλιστικό παιχνίδι: τα κείμενά του μπορεί να εννοούν εξάπαντος αυτό που λένε, μπορεί, ωστόσο και να μην το εννοούν κατά το παραμικρό ή να το εννοούν προς μιαν αδιάγνωστη και παντελώς ανύποπτη κατεύθυνση. Κι ας πω επίσης πως ο Καλοκύρης αρέσκεται στις διαρκείς (μπορχεσιανές και όχι μόνο) μεταμορφώσεις. Μιμείται, αντιγράφει, υποκλέπτει, επινοεί, υποδύεται, αλλά και το σκάει απρόσμενα από τη σκηνή, για να επιστρέψει, το ίδιο ξαφνικά, φορώντας κάθε φορά μια διαφορετική περσόνα. Κι εκείνο, νομίζω, που έχει τη μεγαλύτερη σημασία εν προκειμένω δεν είναι να αρχίσουμε να κυνηγάμε πανικόβλητοι το όποιο διαφεύγον νόημα ή το τι κινείται κάτω από τις αδιάκοπα εναλλασσόμενες περσόνες, αλλά το να συμμεριστούμε το κέφι του συγγραφέα και να παρασυρθούμε μαζί του στο χορό των πολλαπλών αντανακλάσεων που προϋποθέτει κάθε κομμάτι του. Κι είναι βέβαιο πως ένα τέτοιο ταξίδι θα μας δώσει γερή και ωραία ανταμοιβή.




ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 11/01/2002