Υποχρεωτικός χριστιανισμός και εθνικές ευαισθησίες...

... συναισθάνομαι την ευαισθησία σας σε ό,τι αφορά την επιβίωση και την πορεία του έθνους μας, αλλά πείτε μου, τι είναι εκείνο που μπορεί να κάνει την πατρίδα μας δυνατή; Οι παραδόσεις, οι θρύλοι και τα παραμύθια ή ο ζωντανός και αιώνιος λόγος του Θεού;
...Η ευσέβεια δεν εκδηλώνεται μέσα από ταμπέλες, από δογματικά και θρησκευτικά σύμβολα, μέσα από τα άρθρα του Καταστατικού Χάρτη μιας χώρας, μέσα από τις αστυνομικές ταυτότητες, ... αλλά εκδηλώνεται μέσα από άγιες και ταπεινές καρδιές, που λευκάνθηκαν με το αίμα του Αρνιού και τη δύναμη του Σταυρού του (της θυσίας του).
... Υπάρχουν πρώτα και δεύτερα πράγματα στη ζωή μας. Τα πρώτα είναι τα αιώνια, τα δεύτερα είναι τα προσωρινά, τα επίγεια.

... καμμία επίγεια πατρίδα, κανένα πρόσωπο ανθρώπου, θρησκευτικό ή πολιτικό, και καμμιά ιδεολογία και καμιά πολιτική, δεν μπορεί να αντικαταστήσει το πρόσωπο του Ιησού Χριστού, την αξία Του και τη δόξα του Ουρανού. Γι αυτό, το πρώτο μέλημα του λαού μας και κάθε λαού, πρέπει να είναι η εξασφάλιση της αιώνιας ζωής. Και αυτό γίνεται μόνο μέσω της μετάνοιας και της πίστης στο ευαγγέλιο του Χριστού.