Η μύτη

Ο ταγματάρχης Κοβαλιόφ, ένας δημόσιος υπάλληλος μια μέρα χάνει, ξαφνικά, τη μύτη του, και από τη στιγμή εκείνη ξεκινά μια τρομερή και κωμική ταυτόχρονα προσπάθεια να βρεθεί και να τοποθετηθεί ξανά στη θέση της, ώστε ο δυστυχής πλέον δημόσιος υπάλληλος να ξαναγίνει ένας φυσιολογικός άνθρωπος.
Η "Μύτη" δεν είναι μία φανταστική ιστορία ρομαντικού τύπου, αλλά μία ειρωνική παρωδία του κοινωνικού στάτους της τσαρικής γραφειοκρατίας, αλλά και του γερμανικού ρομαντισμού. Η επιλογή ενός τόσο κωμικά υπογραμμισμένου θέματος όπως η εξαφάνιση μιας μύτης εμφανίζεται σαν ευθεία υποτίμηση των συμβόλων του ρομαντισμού. Πολύ εύστοχα ο Αλεξάντρ Πούσκιν έγραψε πως πρόκειται για μία "κωμική" ιστορία, τονίζοντας έτσι το στοιχείο της φάρσας στο έργο.