Η αναρχία στο κακουργιοδικείο

«...Προλετάριε, έγγονε τού αρχαίου σκλάβου, γυέ τού δουλοπάροικου του Μεσαίωνα, μάθε ότι η απόγνωσή σου είναι ιάσιμη! Εσείς που απαρτίζετε την ανθρωπότητα των δούλων, που τα μελανιασμένα σας πόδια άφησαν εδώ και αιώνες στο
ανθρώπινο αυλάκι αιματηρά ίχνη, έχετε εμπιστοσύνη στο μέλλον! Κουρελιασμένοι, πονεμένοι, πεινασμένοι, ζυπόλητοι, μελανιασμένοι, αντικείμενα εκμετάλλευσης, απόκληροι, κάθε ημέρα που περνά όλο και ελαττώνεται η δύναμη και η αίγλη των
εξουσιαστών σας και οι μάχες σας γίνονται όλο και περισσότερο νικηφόρες! Ψηλά το κεφάλι και το μέτωπο! Συνειδητοποιήστε τα δικαιώματά σας! Κατανοήστε ότι κάθε άνθρωπος είναι ίσος με τον συνάνθρωπό του. Είναι αναληθής η αντίληψη
ότι κάποιοι είναι προωρισμένοι να έχουν μόνο δικαιώματα και να τα εξασκούν και κάποιοι άλλοι να εκπληρώνουν μονάχα υποχρεώσεις. Αρνηθήτε όλοι να υπακούσετε και κανείς δεν θα αξιώνη να διατάξη! Γεννηθήτε επί τέλους αξιοπρεπείς! Δώστε χώρο στο πνεύμα της εξέγερσης ώστε να δυναμώση μέσα σας, και με την Ελευθερία θα γίνετε ευτυχισμένοι!

Ιδού, Κύριοι, ποιοι είναι οι αναρχικοί.
Αυτή είναι η γλώσσα τους, η δική μας...».