Λοκαντιέρα

Λοκάντα είναι το ξενοδοχείο ύπνου και φαγητού, κάτι σαν τις δικιές μας "πανσιόν". Σε μια τέτοια λοκάντα παίζεται η κωμωδία : σκηνικό που μας θυμίζει τη "Βαβυλωνία" του Βυζαντίου. Μόνο που εδώ το κύριο πρόσωπο είναι γυναίκα, η γεμάτη τσαχπινιά και χάρες Μιραντολίνα (τ όνομά της σημαίνει: ή "θαυμαστούτσικη") και γύρω απ το πρόσωπό της πλέκεται όλη η δράση. Όλα σχεδόν τ ανδρικά πρόσωπα της κωμωδίας (Ιππότης, Μαρκήσιος, Κόμης, Φαβρίκης, Υπηρέτης του Ιππότη) μ αυτήν έχουν να κάνουν, ενώ οι δυο θεατρίνες μπαίνουν για να διευκολύνουν τη δράση· δίνουν την ευκαιρία οι δυο ερωτοχτυπημένοι άντρες ν απομακρυνθούν για λίγο από τη Λοκαντιέρα, για να της δοθεί ίσα - ίσα ο χρόνος να τυλίξει τον "κύριο Ιππότη". Μόνο που αυτός ο "αγριάνθρωπος" έχει πέσει εκεί μέσα από ένα άλλο κόσμο, όπου, τον πρώτο λόγο έχει η ντομπροσύνη αρχικά, αλλά μετά τα σπαθιά και τα στιλέτα, στην πρώτη παρασπονδία. Ευτυχώς που η Λοκαντιέρα κατάφερε να βρεθεί προστατευμένη στη δύσκολη στιγμή (όχι βέβαια από τον "κηδεμόνα" της, τον άφραγκο Μαρκήσιο), κι έτσι το έργο δεν καταλήγει σ ερωτικό δράμα.