Το φάντασμα του Αλεξάντρ Βολφ

Κατά τη διάρκεια του ρωσικού εμφυλίου, ένας νεαρός στρατιώτης των Λευκών σκοτώνει στην ουκρανική στέπα έναν καβαλάρη. Χρόνια αργότερα, εξόριστος στο Παρίσι, όπου εργάζεται ως δημοσιογράφος, θα διαβάσει τυχαία ένα διήγημα, γραμμένο από κάποιον Αλεξάντρ Βολφ, όπου περιγράφεται το περιστατικό που τον σημάδεψε από τη σκοπιά του θύματος. Η αναζήτηση του φασματικού Βολφ οδηγεί σε ένα μεταφυσικό νουάρ, με όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το είδος: νυχτερινές διαδρομές, υπόκοσμος, αγώνες μποξ, μοιραίες γυναίκες. Ο Γκαζντάνοφ, που το περίτεχνο ύφος του συγκρίνεται με εκείνο του Ναμπόκοφ αλλά και του Προυστ, προσδίδει σε αυτή την περιπετειώδη πλοκή υπαρξιακό βάθος, διερευνώντας τα προβλήματα της ταυτότητας, της μνήμης και της ιστορίας.


Για το Φάντασμα του Αλεξάντερ Βολφ, ο Νίκολας Λέζαρντ έγραψε στον Guardian:

«[...] πρόκειται για ένα έργο μεγάλης εμβέλειας, παρά τη σχετικά μικρή του έκταση [...]. Αλλά ο αντίκτυπός του είναι πολύ ισχυρότερος από τον όγκο του, και έχω την αίσθηση ότι θα σας συνοδεύει για την υπόλοιπη ζωή σας. Έζησα με αυτό το βιβλίο περίπου για μία εβδομάδα –πολύς χρόνος για ένα σύντομο έργο– αλλά θέλησα συνειδητά να το διαβάσω αργά, να το απορροφήσω προσεκτικά.»