Γιώργος Σεφέρης Εκατό χρόνια από τη γέννησή του

Υπάρχουν δύο ειδών λογοτεχνικές επέτειοι: οι αναμνηστικές και οι ουσιαστικές. Με τις πρώτες θυμόμαστε ανθρώπους που με το έργο τους πρόσφεραν λογοτεχνική συγκίνηση στον καιρό τους. Με τις δεύτερες μας δίνεται η ευκαιρία να ανακαλύψουμε μιαν ουσιώδη σημασία για την εποχή μας σε ένα έργο που είχε πάψει να μας ενδιαφέρει (λιγότερο ή περισσότερο), είτε να επιβεβαιώσουμε την αξία ενός έργου, που δεν νιώσαμε να μειώνεται μετά τον θάνατο του συγγραφέα του.
Εκατό χρόνια από τη γέννηση του Γιώργου Σεφέρη και σχεδόν τριάντα από τον θάνατό του, η σπουδαιότητα του έργου του Σεφέρη παραμένει ακέραια. Κοσμοπολίτης και ταυτόχρονα ελληνικός, ο Σεφέρης μας δίνει με τα κείμενά του εκείνο το μάθημα της αισθητικής και ηθικής ισορροπίας ανάμεσα στην πρωτοπορία και την παράδοση, στην ιθαγένεια και τον κοσμοπολιτισμό, στην ατομική επιθυμία και τη συμμετοχή στο συλλογικό, χωρίς την οποία ο άνθρωπος μπορεί να μείνει ένα βαρίδι θλιβερό ή να γίνει φτερό στον άνεμο. Αλλά, κυρίως, ο Σεφέρης με την αμείωτη δύναμη της ποίησής του επικυρώνει τη θέση του στη χορεία των μεγάλων Νεοελλήνων ποιητών.






ΚΡΙΤΙΚΗ



Η επέτειος των εκατό χρόνων από τη γέννηση του Γιώργου Σεφέρη ήταν αυτή που έφερε βέβαια τον ποιητή στο προσκήνιο, για να αποκαλυφθεί όμως ότι το έργο του λαμβάνει νέα αξία στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Γιατί μας αρέσει σήμερα ή γιατί δεν μας αρέσει ο Σεφέρης; «Κοσμοπολίτης και ταυτόχρονα ελληνικός, ο Σεφέρης μάς δίνει με τα κείμενά του εκείνο το μάθημα της αισθητικής και ηθικής ισορροπίας ανάμεσα στην πρωτοπορία και στην παράδοση, στην ιθαγένεια και στον κοσμοπολιτισμό, στην ατομική επιθυμία και στη συμμετοχή στο συλλογικό, χωρίς την οποία ο άνθρωπος μπορεί να μείνει ένα βαρίδι θλιβερό ή να γίνει φτερό στον άνεμο» σημειώνει ο καθηγητής Νάσος Βαγενάς. Εκφράζει λοιπόν ο Σεφέρης τα συναισθήματα της σημερινής εποχής; Και πώς εξηγείται η απήχηση που είχε τόσο στην Αγγλία όσο και στην Αμερική και στη Γαλλία; Στο αφιέρωμα των «Νέων Εποχών», και στο βιβλίο που πλέον κυκλοφορεί, συγκεντρώνονται κείμενα ελλήνων και ξένων, εκπροσώπων τριών διαφορετικών φιλολογικών γενεών, που καλύπτουν όλο το εύρος των αναζητήσεων στο σεφερικό έργο. Γράφουν οι Roderick Beaton, Γιώργης Γιατρομανωλάκης, Αλεξάνδρα Σαμουήλ, Χρήστος Παπάζογλου, Αλέξανδρος Αργυρίου, Γιώργος Αράγης, Δώρα Μεντή, Ευριπίδης Γαραντούδης, Γεώργιος Μπαμπινιώτης, Αρης Μαραγκόπουλος, Γιάννης Σταθάτος, Mario Vitti, Edmund Keeley, Jacques Lacarriere, Νάσος Βαγενάς, Νόρα Αναγνωστάκη, Κατερίνα Κωστίου, Μαρία Τσούτσουρα και Μανόλης Σαββίδης.




ΜΑΙΡΗ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΙΔΟΥ

ΤΟ ΒΗΜΑ, 17-12-2000