Ελίνας Κλέος

Ας τραγουδά καθείς εκείνο που του πάει.
Άλλοι ας ψέλνουνε τον ψεύτη έρωτα,
Άλλοι τα βάσανα της σάπιας κοινωνίας,
Άλλοι μεγάλα δίχτυα ας στήνουνε για ελάχιστες ιδέες.

Απόσπασμα από το έργο σελ. 8

Το πρώτο ποιητικό βιβλίο του καθηγητή, που βρίσκει μία θέση στην εντός εμπορίου σχέση. Είχαν προηγηθεί δύο ποιητικές συλλογές-χειραψίες φιλίας εκτός εμπορίου: «Ο ζαχαρένιος εραστής» (1984) και «Απόλογος, σχέδιο μετάφρασης» -και οι δύο από τη «Στιγμή». Η τουφεκιά η πατριωτική που πέφτει από το χέρι του, δεν πέφτει υπέρ βωμών και εστιών, αλλά «για της αιδοίας πατρίδας το κορμί, για της ελευθεριάς τη γλύκα». Καταλάβατε, θέλω να πιστεύω, ότι η διάθεσή του είναι παιγνιώδης και παιχνιδιάρικη, γίνεται «ασελγής» σε έννοιες όπως πατρίδα, η οποία μεταμορφώνεται σε μία άκρως σεξουαλική δεσποινίδα, η οποία φέρει το όνομα Ελίνα. Η Εξοδος του Μεσολογγίου είναι η μαύρη έξοδός της, η χνουδωτή, το κρυφό σχολείο είναι μουνί κρυφό, Πυθία η Ελίνα («στέλνει το μουνάκι σου καπνό γαλάζιο, ωσάν Ελλάδος ιδέα») μόνον ελάχιστα παραδείγματα από την «καυλιάρα και δασκάλα», όπως λέει ο ποιητής.



ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 12/07/2002