Τα πουλιά του Ευστόλιου και ο Έγκλειστος

Στο βιβλίο περιλαμβάνονται τρεις εκτεταμένες ποιητικές συνθέσεις που γράφτηκαν και δουλεύτηκαν ανάμεσα στα 1990-1995 και που, όπως γίνεται φανερό από τον τίτλο, αντλούν την έμπνευσή τους από τα χώματα της Κύπρου: την ιστορία, την παράδοση και τις περιπέτειές της όπως η ποιήτρια τις βιώνει.

Αλλωστε για την Πίτσα Γαλάζη έχει λεχθεί κατ επανάληψη πως αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ποιητή ταυτισμένου με την μοίρα του τόπου του.

Στην ποιητική σύνθεση "Τα πουλιά του Ευστόλιου" περσόνα της ποιήτριας αποτελεί το ασαφές πρόσωπο του Ευστόλιου του οποίου η οικία, με τα πολύχρωμα πουλιά που στο ποίημα σηκώνονται και ζητούν την πατρίδα τους, βρίσκεται όπως είναι γνωστό στην αρχαία πόλη του Κουρίου.

Στα άλλα δύο μέρη "Η έγκλειση" και "Η ομολογία του Έγκλειστου", δυο επίσης εκτεταμένες ποιητικές συνθέσεις, περσόνα αποτελεί ο Αγιος Νεόφυτος ο Εγκλειστος.

Η μεγάλη αυτή μορφή της Ορθοδοξίας, η οποία ταυτόχρονα ήταν σημαντικός ποιητής αλλά και αντιστασιακό και πολιτικό, με την ευρύτερη του όρου σημασία πρόσωπο, γίνεται σημείο αναφοράς για την Κύπρο και τον Ελληνισμό. Ταυτόχρονα η ποιήτρια περνάει την έγνοια της για την ίδια την ποίηση, που γίνεται με το ποίημα σκήτη, για να ξεδιπλώσει την φωνή της ως μνήμη, ως διαμαρτυρία, ως παράπονο, ως όπλο διεκδίκησης αλλά και ως φωνή αισιοδοξίας και κατάθεση πίστης στον Ελληνισμό και τις αξίες του.

Βρισκόμαστε έτσι μπροστά σε ένα ποιητικό βιβλίο συνολικής μνήμης, όπου η Πίτσα Γαλάζη με απόλυτη κυριαρχία των εκφραστικών της, μέσων που εμφανίζονται ανανεωμένα, δίνει ακόμη μια σημαντική ποιητική κατάθεση.