Η Αγάπη που κτίζει Παρθενώνες

Όταν ο άνθρωπος οραματίζεται να κλειδώσει μέσα σε ένα έργο τέχνης όπως ο Παρθενώνας, όλη την αγάπη που κρύβει για την ζωή, την δημιουργία και τον Άνθρωπο, τότε όλες οι βοήθειες που χρειάζεται για να πραγματοποιήσει το έργο, θα είναι εκεί και θα τις βρει, στην πορεία.

Η Αθήνα που αποφάσισε να αναλάβει ένα τέτοιο έργο, δεν είναι η Πόλη του χρυσού αιώνα. Είναι μια Πόλη κατεστραμμένη από τους Περσικούς πολέμους, γεμάτη ερείπια.

Όταν μια τέτοια εικόνα ερήμωσης και καταστροφής κυριαρχεί, χρειάζεται πολλή Αγάπη για να καταφέρει η Πόλη να ανασυγκροτηθεί και να ανακτήσει τις λειτουργίες της. Και χρειάζεται αυτή η Αγάπη να είναι κτήμα των πολλών και όχι ιδέα των ολίγων.

Η αγάπη είναι πράξη, γίνεται καθημερινή συνήθεια, μαθαίνει κανείς να την έχει, λειτουργεί μέσα στο περιβάλλον της αγάπης και έτσι σιγά σιγά, χωρίς να το καταλάβει, γίνεται καλύτερος άνθρωπος, όχι μόνο ηθικά, αλλά κυρίως ως προς την απελευθέρωση της δικής του δημιουργικότητας.

Ολόκληρος ο Παρθενώνας είναι ένας ύμνος στην δημιουργική έκφραση μιας ολόκληρης κοινωνίας, μιας κοινωνίας που περιελάμβανε ανώτερο στοχασμό, ενορατικές ικανότητες ευρέως διαδεδομένες, αγάπη στον λόγο, αγάπη στις ανώτερες ιδιότητες της διανοίας, που τις εξέφραζαν οι θεοί στο δωδεκάθεο, πολλές τεχνικές γνώσεις, επαρκή τεχνολογία και κυρίως αντοχή.

Ο Παρθενώνας είναι ανυπέρβλητο Σύμβολο, μέχρι σήμερα. Γιατί προέρχεται από την αγάπη, δημιουργήθηκε με αγάπη και κτίσθηκε με περίσσευμα Αγάπης.

Το Βιβλίο-Δίαυλος «Η Αγάπη που κτίζει Παρθενώνες» ανήκει στην Σειρά «Οι Δυνάμεις της Δημιουργίας» και συμμετέχει στις Συλλογές «Ο Ήλιος πάντα λάμπει στην Ελλάδα» και «Ένα Μέλλον που μπορούμε να κτίσουμε».