Η Σοφία δεν μένει πια εδώ

Σε όλη τη διάρκεια της παράστασης η Σοφία φέρεται με τέτοιο τρόπο ώστε να δίνει την εντύπωση πως κάτι δεν πάει καλά, πως μάλλον δεν στέκει καλά στα μυαλά της.
Εμφανίζεται να κοιτάει διαρκώς γύρω της, σαν να φοβάται μήπως έρχεται κανείς. Πηγαίνει και ανοίγει την τηλεόραση και έπειτα βουλιάζει στον καναπέ. Μετά από λίγο καταφθάνει η μητριά της.
ΣΤΟ ΣΑΛΟΝΙ
ΜΑΝΑ: Μπα, εδώ είσαι του λόγου σου, και έχω φάει τον τόπο να σε ψάχνω μες στο σπίτι! Τι έγινε, πάλι τηλεόραση χαζεύεις; Δεν σηκώνεσαι να κάνεις καμιά δουλειά; Βαρέθηκα να σου λέω κάθε μέρα τα ίδια και τα ίδια. Δεν αντέχω άλλο. Άντε, ξεκουμπήσου, σήκω να καθαρίσεις τη σκάλα και να απλώσεις τα ρούχα στο πίσω μπαλκόνι, να μην σε βλέπουν και οι γείτονες.
ΣΟΦΙΑ: (Πετάγεται πάνω τρομοκρατημένη.) Μα τη σκάλα την έκανα μόλις χθες...
ΜΑΝΑ : Σκάσε και κάνε ό,τι σου λέω, τεμπέλα, βρομιάρα, άχρηστη. Τι κάθεσαι, ξεκουμπήσου. Το σπίτι θέλει συνέχεια φτιάξιμο, αν το αφήσουμε θα βρομίσει. Άντε ντε, κουνήσου! Χάσου από τα μάτια μου. Αχ Θεέ μου, δεν λυπάται τη γριά μάνα της, θα με πεθάνεις εσύ, που να μην έσωνα να σε κρατήσω. Κατάρα στον πατέρα σου, που πέθανε και σ' άφησε σε μένα για να με τυραννάς. [...]