Δρόμος αντοχής

Κάθε φορά που ανοίγω ένα βιβλίο των εκδόσεων Πόλις μία ευχάριστη έκπληξη φαίνεται να με περιμένει. Από την ιδιαίτερη υφή του εξωφύλλου μέχρι την επιλογή του συγγραφέα και τη μετάφραση της έκδοσης, τα βιβλία του συγκεκριμένου εκδοτικού οίκου τηρούν ένα πολύ υψηλό στάνταρ ποιότητας. Αλήθεια ζηλεύω αυτόν τον εκδοτικό, τον θεωρώ ένα πρότυπο για τα ελληνικά δεδομένα.
Άνοιξα το Δρόμο Αντοχής περισσότερο από περιέργεια, καθώς η επιλογή του θέματος μού φάνηκε παράξενη και ομολογώ σχετικά αδιάφορη. Μέσα σε 160 σελίδες θα διάβαζα μία βιογραφία του θρυλικού δρομέα αποστάσεων Εμίλ Ζάτοπεκ, από έναν συγγραφέα που ομολογώ δεν γνώριζα.
Τελικά έκανα κι εγώ έναν αναγνωστικό αγώνα ταχύτητας και διάβασα το βιβλίο μέσα σε μία μέρα πίνοντας καφέ, περιμένοντας το αστικό, τρώγωντας και πριν κοιμηθώ.
Αποδείχθηκε ότι ήταν ένα πολύ καλό βιβλίο από έναν πολύ καλό συγγραφέα και σε εξαιρετικά φροντισμένη μετάφραση του Αχιλλέα Κυριακίδη (που έχει γράψει και το επίμετρο). Με γλώσσα απλή σαν να αφηγείται ένα παραμύθι για μεγάλους και με έναν αξιοθαύμαστο αφηγηματικό κύκλο που του προσφέρει η ίδια η ζωή του Ζάτοπεκ, ο Echenoz ρίχνει άφθονο λογοτεχνικό καύσιμο στην ατμομηχανή του αναγνώστη.
Θα ήθελα να συνεχίσω την περιγραφή με δικά μου λόγια, αλλά θα χρησιμοποιήσω τα πιο κατάλληλα λόγια του Patrick Kechichian, από τη Le Monde: "Ο Echenoz επιλέγει μόνο μερικά σημαντικά επεισόδια από την αθλητική σταδιοδρομία του Ζάτοπεκ, κάποια γνωρίσματα του χαρακτήρα του, λίγα ανέκδοτα.Αυτό που κυρίως επιδιώκει είναι να δείξει τι τον ενέπνεε, ποιο ήταν το νόημα της προσπάθειας του ανθρώπου που πήρε την προσωνυμία "τσέχικη ατμομηχανή". Με ανάλαφρες πινελιές, με διάθεση μεταξύ ειρωνείας και αγανάκτησης, περιγράφει το πολιτικό κλίμα της εποχής, τότε που μια λαϊκή δημοκρατία προσπαθούσε να επωφεληθεί από τις επιτυχίες του πρωταθλητή της."