Οι επιπτώσεις του κυρίου Keynes ΜΕΤΑΧΕ1ΡΙΣΜΕΝΟ

Τα κεϊνσιανά οικονομικά άφησαν τους πολιτικούς λυτούς, τους έδωσαν την πρόφαση για να ξοδεύουν υπερβολικά, να δανείζονται υπερβολικά και να τυπώνουν χρήμα. Κι εκείνοι ... ξεσάλωσαν.


Ο κεϊνσιανισμός αποτέλεσε για δεκαετίες και εξακολουθεί να αποτελεί σήμερα βασικό αντίπαλο του κλασικού οικονομικού φιλελευθερισμού. Η αντίληψη ότι το κράτος μπορεί και πρέπει να παρεμβαίνει με τα εργαλεία της δημοσιονομικής πολιτικής για να βγάζει μια εγγενώς ασταθή οικονομία της αγοράς από την ύφεση και τη στασιμότητα ώστε να την επαναφέρει στην ανάπτυξη και την πλήρη απασχόληση είναι ιδιαίτερα δημοφιλής σε οικονομολόγους, πολιτικούς, διαμορφωτές της κοινής γνώμης και ψηφοφόρους.

Η μελέτη του Buchanan και τα άρθρα που τη συνοδεύουν σε αυτό το βιβλίο δεν εξετάζουν τα προβλήματα του κεϊνσιανισμού από οικονομική σκοπιά, αλλά από πολιτική. Ένα μοιραίο σφάλμα του κεϊνσιανού θεωρητικού οικοδομήματος είναι ότι στηρίζεται σε εντελώς μη ρεαλιστικές υποθέσεις για τη συμπεριφορά των πολιτικών, των ψηφοφόρων, της κυβέρνησης και της δημόσιας διοίκησης.

Άπαξ και αυτές οι μη ρεαλιστικές υποθέσεις αντικατασταθούν από άλλες, ρεαλιστικότερες ως προς την πραγματική εμπειρία του πολιτικού παιχνιδιού σε μια δημοκρατία, εξηγείται και από τη θεωρία ό,τι η εμπειρία έχει δείξει ξανά και ξανά: πως παρά τις δεκαετίες εφαρμογής τους στις πιο διαφορετικές χώρες, οι κεϊνσιανές συνταγές έχουν αποτύχει να λειτουργήσουν όπως προσδοκούσαν οι εμπνευστές τους και εξακολουθούν να προσδοκούν οι οπαδοί τους σήμερα.