Υγεία και θεραπεία της ψυχής στην αρχαιότητα

Η ανίχνευση της ουσίας της ψυχής στην αφετηρία της, της μεταθανάτιας τύχης της και της σχέσης της με το σώμα αποκαλύπτει προοδευτικά ότι η απελευθέρωση του ανθρώπου από το υπερφυσικό στοιχείο, η απόρριψη κάθε ερμηνείας με απόδοση ευθύνης στη θεία βούληση, η επικέντρωση του ενδιαφέροντος στις ανθρώπινες πράξεις, στα συναισθήματα, στη λογική, στα πάθη και συνάμα η ηθική ανησυχία με τις εσωτερικές διαμάχες γεννούν την ψυχολογική ανάλυση.
Η στροφή στον κόσμο της αρχαιοελληνικής κοσμολογίας, των μύθων, της ποίησης, της τέχνης, της φιλοσοφίας και της ρητορικής απελευθερώνει την ψυχιατρική εικόνα της ψυχής από τη στενότητα της αιτιότητας. Ο δρόμος που κατέρχεται στο συλλογικό ασυνείδητο είναι ο δρόμος που ανέρχεται στην ψυχή. Κάθοδος και άνοδος είναι μία οδός που εμπεριέχει την ανθρώπινη κληρονομιά σε εικόνες, συμπεριφορές, τάσεις, γνώση και υπηρετεί την επιταγή της γνωσιολογίας του Ηρακλείτου «εδιζησάμην εμεωυτόν», δηλαδή αναζήτησα τον εαυτό μου.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου