Ή μήπως όχι;

Το "Ή μήπως όχι;" είναι μια συλλογή ποιημάτων που έχουν γραφτεί σε μεγάλο διάστημα χρόνου, γι’ αυτό και παρουσιάζουν μεταξύ τους έντονες διαφορές όσον αφορά το ύφος, τη θεματική, τον τόνο της φωνής και την πυκνότητα.

Εν τούτοις, η ριψοκίνδυνη εκ πρώτης όψεως συνύπαρξη ποιημάτων με διαφορετική κατεύθυνση στην ίδια έκδοση μετατρέπεται σε μια πολυμορφική ολότητα μέσω της μεθοδικής "τακτοποίησής" τους σε μικρότερες ενότητες. Έτσι ο αναγνώστης οδηγείται σε μια περιήγηση ανάμεσα σε διαφορετικά ποιητικά τοπία τα οποία τείνουν εν τέλει προς την συγκρότηση μιας ενιαίας ποιητικής χώρας.

Ο ποιητικός λόγος του Αλέκου Βασιλάτου χαρακτηρίζεται από ρυθμό άλλοτε στιβαρό και άλλοτε ευέλικτο, ευανάγνωστη και λειτουργική μουσικότητα καθώς και ένα καίριο υπονομευτικό πνεύμα που εκφράζεται άλλοτε ως ανεπαίσθητη ειρωνεία και άλλοτε φανερώνεται ως απροκάλυπτη σάτιρα. Η ποίηση του Ή μήπως όχι; έχει σε κάθε στιγμή έναν στόχο ο οποίος και την οριοθετεί. Κινείται ανάμεσα στο καθημερινό και το μακρόπνοο, το απτό και το άπιαστο, ανάμεσα στη μυθοπλασία και την απομυθοποίηση, τη σύνθεση και την αποδόμηση, σχοινοβατώντας διαρκώς ανάμεσα στην εσωτερικότητα και την εξωστρέφεια.

Κυρίως όμως προκαλεί τον αναγνώστη να συνδιαλλαγεί μαζί της διεκδικώντας την δική του διαθεσιμότητα στο παιχνίδισμα του ποιητικού λόγου.