Ιστορία της ελληνικής γλώσσας από τις απαρχές ώς τις μέρες μας

Η Ελληνική και η Κινέζικη είναι οι μοναδικές ομιλούμενες γλώσσες, ακόμη και σήμερα, των οποίων η ύπαρξη είναι γνωστή εδώ και 3.500 χρόνια. Δεν είναι οι μοναδικές γλώσσες του πολιτισμού που ομιλούνταν και γράφονταν επί αιώνες, όπως τα Σουμερικά, τα Αιγυπτιακά, τα Εβραϊκά ή τα Αραβικά κ.λπ., αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία πως, αν κρίνουμε από την επίδραση που άσκησαν σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες, ακόμα και σήμερα σε όλες τις γλώσσες, η Ελληνική είναι η πρώτη γλώσσα του κόσμου.
Τα ελληνικά δεν εξακολουθούν να ζουν σήμερα μόνο στην Ελλάδα, αλλά έχουν μία δεύτερη ζωή: το αλφάβητό τους, το λεξιλόγιό τους, το συντακτικό τους, τα λογοτεχνικά τους είδη είναι παρόντα σε όλες τις γλώσσες. [...]

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

ΚΡΙΤΙΚΗ



Ο καθηγητής και μέλος της Ισπανικής Βασιλικής Ακαδημίας Adrados είναι γνωστός όχι μόνο στη χώρα του ή στην Ελλάδα -όπου πήρε και το βραβείο Ωνάση για το Ελληνο-Ισπανικό Λεξικό που διευθύνει- αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη και την Αμερική. Με την «Ιστορία της ελληνικής γλώσσας» -πρωτοεκδόθηκε στα ισπανικά το 1999- έρχεται να καλύψει ένα κενό στη σχετική παγκόσμια βιβλιογραφία, αφού είναι λίγες οι περιπτώσεις ελληνιστών που επιμένουν στη μελέτη της ελληνικής διαχρονικά και συγχρονικά. Ο συγγραφέας τονίζει τη σπουδαιότητα της ελληνικής στον ευρωπαϊκό αλλά και παγκόσμιο πολιτισμό, καθώς, όπως σημειώνει, η ελληνική έχει περάσει και μέσω της λατινικής σε όλες τις γλώσσες του κόσμου. Γι' αυτήν τη γλώσσα -που μαζί με την κινεζική είναι οι μοναδικές ομιλούμενες και σήμερα ακόμη γλώσσες εδώ και 3.500 χρόνια- ο καθηγητής Adrados έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος της συγγραφικής του δραστηριότητας. Και παρ' όλο που δεν βρίσκει παντού και όλους σύμφωνους -ούτε καν στη σύγχρονη Ελλάδα- ο Adrados επιμένει στη διαχρονικότητα της ελληνικής, η οποία μπορεί να πέρασε από διάφορα στάδια, δεν έπαψε όμως ποτέ η μεν λόγια να γράφεται και να εξελίσσεται, η δε δημώδης να μιλιέται ακολουθώντας παράλληλη, αλλά όχι εντελώς ξεχωριστή πορεία. Ο συγγραφέας, ενήμερος των διαφόρων ρευμάτων και θεωριών, εξετάζει συνοπτικά την κυριότερη σχετική βιβλιογραφία ταυτόχρονα με την παρακολούθηση της πορείας της ελληνικής.

Το βιβλίο διαρθρώνεται σε δύο μέρη: στο πρώτο εξετάζεται η ελληνική από τα ινδοευρωπαϊκά χρόνια ώς την κλασική εποχή και στο δεύτερο, η ελληνιστική κοινή, η ελληνική της βυζαντινής περιόδου και η νεοελληνική. Ακολουθούν βιβλιογραφία και ευρετήριο θεμάτων.



Ν.ΝΤ-Σ

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 14/03/2003