Περιπλανώμενος

Θραύσματα. Όταν η Αθήνα ήταν συνώνυμο της σεξουαλικής απελευθέρωσης. Βόλτες μου στην Ομόνοια και το Ζάππειο. Ωραίοι άντρες παντού. Ομορφιά και ερωτισμός, διαρκής περιήγηση στο περιθώριο. Τσοντοσινεμά, πάρκα και πλατείες. Η εκτόνωση της μοναξιάς με συνδετικό κρίκο μεταξύ μας την διάθεση για σεξ. Τσόλια και ρατσισμός. Όλοι οι πειραματιστές του κόσμου στην Ομόνοια που ύμνησαν ο Γιώργος Ιωάννου, ο Γιώργος Χρονάς. Οργασμοί στα ηχεία του Star και του Cosmopolit, φιλολογικές συζητήσεις, απρόσμενες συναντήσεις με επώνυμους μποέμ. Λυκόφως και νύχτα. Σκονισμένα παπούτσια στους χωματόδρομους, απόδειξη αλητείας στις μεγάλες αλάνες της πρωτεύουσας. The party is over. Απομονωμένος στην Κω. Άνθρωποι που είδα μέσα σε ασφυξία όμοια με την δική μου. Κοινωνική κατακραυγή. Μετεωρισμός μεταξύ στερεοτύπων και απροκάλυπτης φιληδονίας. Από καφενείο σε καφενείο, να φτιάξω ένα στέκι, αρχή μιας δεύτερης θητείας στην εκζήτηση. Στην αποθέωση του σαρκικού φρονήματος. Απόγνωση και νοητός θάνατος. Ο δρόμος προς την αγιότητα.